Pierwszym problemem wielu hodowców zgłaszających się do mnie w celu sporządzenia umowy jest możliwość wyłączenia rękojmi w umowie – czyli zniwelowanie odpowiedzialności za wady fizyczne sprzedanego kota. O rękojmi pisałam na blogu wiele – jeśli nie czytałeś to zostawiam link do jednego z moich wpisów – Kilka słów o rękojmi – czyli odpowiedzialność hodowcy za wady fizyczne w pigułce
Odpowiedź na pytanie o wyłączenie rękojmi jest dość prosta – są przypadku kiedy ową straszną rękojmie wyłączyć możemy – Wyłączenie rękojmi w umowie sprzedaży kota
Postawić jednak należy pytanie – czy odpowiedzialność hodowcy za wady sprzedanego kota opiera się tylko i wyłącznie o rękojmie? Niestety odpowiedź Wam się drodzy Hodowcy nie spodoba – odpowiedzialność za wady za sprzedanego kota nie opiera się tylko i wyłącznie o rękojmie. Nabywca, czyli druga strony umowy może oprzeć swoje roszczenia w stosunku do was o ogólne przepisy odszkodowawcze opisane w art. 471 kodeksu cywilnego.
Roszczenie odszkodowawcze
Przepisy prawa cywilnego przewidują tzw. roszczenia odszkodowawcze. W przypadku zawarcia umowy sprzedaży możemy mówić wyłącznie o roszczeniach odszkodowawczych za nienależyte wykonanie umowy po stronie sprzedającego. Kwestię tę reguluje art. 471 i następne kodeksu cywilnego:
„Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.”
Pamiętajcie – co ważne odpowiedzialności odszkodowawczej w samej umowie sprzedaży nie można wyłączyć tak jak rękojmi.
W oparciu o art 471 kodeksu cywilnego prowadzone są spory sądowe pomiędzy hodowcami, gdzie w umowie sprzedaży bez wątpliwości można było skutecznie wyłączyć rękojmie.
Zapytacie – no okej, ale czym to się różni od rękojmi? Odpowiedź poniżej 🙂
Zasady odpowiedzialności odszkodowawczej
Zgodnie z poglądami orzecznictwa oraz doktryny przepisy o rękojmi za wady sprzedanego kota są zbliżone do ogólnych zasad odpowiedzialności odszkodowawczej. Mówiąc prawnie – przepisy o rękojmi są przepisami szczególnymi w stosunku do zasad ogólnych wskazanych w art. 471 kodeksu cywilnego.
Zasady odpowiedzialności odszkodowawczej:
- wykazanie istnienia szkody – w przypadku sprzedaży kota przez szkodę będziemy rozumieli istnienie wady fizycznej u sprzedanego kota oraz koszty związane m.in. z leczeniem,
- wykazanie związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy powstaniem szkody a zachowaniem się sprzedającego,
- brak należytej staranności po stronie sprzedającego – wina sprzedającego.
Co ważne – przy procesie cywilnym to na nabywcy spoczywa obowiązek wykazania ww. przesłanek, czyli sytuacja trochę odwrotna aniżeli w przypadku rękojmi.
Różnice pomiędzy odpowiedzialnością odszkodowawczą z art. 471 k.c. a rękojmią.
Kwestia związana z różnicami pomiędzy tymi dwiema instytucjami jest zagadnieniem typowo prawnym. Roszczenia te w procesie wykazywania przed sądem różnią się od siebie, ale nie są to jakieś bardzo drastyczne różnice.
Podstawowe różnice:
- rękojmia jest tzw. odpowiedzialnością absolutną niezależną od winy sprzedającego natomiast roszczenie odszkodowawcze oparte jest o zasadę winy, którą jesteśmy zobowiązani wykazać (niedochowanie należytej staranności),
- rękojmia jest regulacją szczególną a roszczenie odszkodowawcze regulacją ogólną,
- w rękojmi obowiązuje domniemanie istnienia wady a w przypadku zasad odszkodowawczych należy wykazać istnienie wady.
Czy hodowca może się skutecznie bronić przed roszczeniem odszkodowawczym?
Na tak postawione pytanie należy odpowiedzieć TAK! W mojej ocenie obrona w oparciu o przepis art 471 kodeksu cywilnego jest łatwiejsza dla sprzedającego niż w oparciu o rękojmie. Zapytacie dlaczego? Odpowiedź jest prosta – odpowiedzialność odszkodowawcza oparta jest o zasadę winy a rękojmia ma charakter absolutny.
Podkreślić należy, że w przypadku roszczenia odszkodowawczego to nabywca zobowiązany jest do wykazania szkody, związku przyczynowego oraz winy hodowcy.
To co najważniejsze w procesie odszkodowawczym to wykazanie, że jako hodowcy nie ponosimy winy za daną wadę, czyli wykazanie zachowanie należytej staranności!
Jak to zrobić? Zależy to zawsze od konkretnego przypadku i konkretnej wady 🙂
Bardzo istotne jest również w umowach określenie celu sprzedaży kota – cel ten będzie nam w dużej mierze miarkował wysokość odszkodowania. Inne możliwości będzie miał nabywca, który nabył kota bez określonego celu (wtedy z doświadczenia od razu będzie podnoszone, że kot był nabyty w celach wystawowych) a inne w przypadku nabycia kota na kolanka – pupila domowego. Nabywca, który nabył kota jako pupila domowego np. nie może dochodzić utraconych korzyści z tytułu braku możliwości hodowania na zakupionym kocie – ponieważ nigdy ich nie miał osiągnąć.
W moim Sklep możesz poczytać o różnych umowach stosowanych w hodowli.
No to tyle 🙂 Miłej lektury na weekend 🙂
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }