Wpis będzie krótki i merytoryczny (przynajmniej się postaram, aby taki był). Do tego, aby dziś go napisać nakłoniła mnie sytuacja jak zawsze z życia wzięta.
Dzwoni do mnie klientka i opowiada mi o tym jak sprzedała kota z ewentualną wadą i czego żądają od niej nabywcy. Spokojnie jej opowiadam całe zawiłości odnośnie odpowiedzialności (możecie poczytać sami Zmiany w przepisach o odpowiedzialności hodowcy za wady a treść stosowanych umów sprzedaży).
W pewnym momencie (po jakiś 15 minutach tłumaczenia, że warto jest zawrzeć ugodę przy tym schorzeniu) pada informacja, że nabywca również jest hodowcą. Ta wiadomość to właśnie informacja, która „przewraca” przysłowiowy stolik – ponieważ sprawa zmienia się wtedy o 180 stopni.
Sprzedaż kota pomiędzy hodowcami
Na podstawie aktualne przepisy nie ulega wątpliwości, że hodowca traktowany jest jako podmiot profesjonalny.
Stąd umowa sprzedaży kota zawierana pomiędzy hodowcami nie będzie zawierała żadnych ograniczeń, które należy wprowadzać przy umowie z konsumentem.
W stosunku sprzedaży pomiędzy dwójką równorzędnych podmiotów (hodowca-hodowca) w pełni znajdzie zastosowanie zasada swobody umów, która to jest wyrażona w art.353 ze znaczkiem 1 kodeksu cywilnego. Oznacza to, że strony umowy mogą kształtować jej treść w dowolny sposób – oczywiście o ile nie jest on sprzeczny z obowiązującym prawem.
W umowach takich można skutecznie wprowadzać np. zakaz użytkowania kota w poszczególnych hodowlach itp.
Sprzedaż kota pomiędzy hodowcami – odpowiedzialność za wady fizyczne sprzedanego kota
W umowie sprzedaży zawartej pomiędzy dwójką hodowców obowiązują nadal przepisy kodeksu cywilnego w zakresie rękojmi w przedmiocie odpowiedzialności za wady.
Dla niewtajemniczonych – w przypadku sprzedaży kota konsumentowi aktualnie odpowiedzialność opiera się o przepisy ustawy o prawach konsumenta.
W przypadku umowy sprzedaży pomiędzy podmiotami równorzędnymi (gdzie nie występuje konsument) strony w umowie swobodnie mogą wyłączyć odpowiedzialność z tytułu rękojmi, a więc wad fizycznych sprzedanego kota.
Pamiętajcie, że aby wyłącznie było skuteczne, musi ono znaleźć się w umowie.
Ja zawsze proponuje następujące brzmienie:
Strony zgodnie oświadczają, że wyłączają rękojmie w rozumieniu kodeksu cywilnego
W umowie pomiędzy hodowcami taki zapis będzie w pełni skuteczny.
Dochodzenie roszczeń od hodowcy za nieprawidłowe wykonanie umowy sprzedaży kota
Pomimo możliwości wyłączenia odpowiedzialność z rękojmi nie możemy pomijać, że nadal pozostanie możliwość dochodzenia roszczenia na podstawie art. 471 kodeksu cywilnego – czyli nienależyte wykonanie umowy.
Z góry zaznaczam, że jest to postępowanie odszkodowawcze, w którym należy wykazać winę strony przeciwnej w niewłaściwym wykonaniu umowy.
Przekładając to na felinologię – w przypadku jeśli hodowca nie dochował należytej staranności i np. nie wykonał powszechnie dostępnych badań w rasie, można próbować występować na drogę odszkodowawczą (sprawy takie prowadzimy w sądzie na podstawie HCM i już z orzecznictwa wiemy, że brak badania w tym kierunku w poszczególnych rasach traktowany jest jako brak zachowania odpowiedniej staranności).
Oczywiście są skrajne przypadki kiedy np. hodowca wie, że kotka jest nosicielką i nie zadba o dobór samca, który też okazuje się finalnie nosicielem – jest to jednej z najbardziej jaskrawych przypadków możliwej odpowiedzialności odszkodowawczej z art. 471 k.c.
To dziś krótko i na temat 🙂
Zachęcam was do odwiedzenia Sklep lub w razie pytań czy problemów do kontaktu z Kancelarią (Kontakt)
Agnieszka Łyp-Chmielewska
adwokat
Zdjęcie: Septimiu Lupea
***
Umowa krycia pod lupą prawną
Umowa krycia jest jedną z najczęściej stosowanych umów w obrocie felinologicznym.
Niestety jednak mało kiedy pamięta się o tym, że umowa ta podlega pod przepisy prawa cywilnego i powinna być kształtowana zgodnie z jego zasadami.
Z doświadczenia mogę powiedzieć, że umowy krycia powinny być bardzo precyzyjnie sporządzone [Czytaj dalej…]
